Forum absolwentów ekonomii zaocznej 2006/2009 OWSIIZ w Olsztynie

Gosc · Gość

Nokia to fińska firma elektroniczna zajmująca się obecnie produkcją urządzeń dla telekomunikacji, powszechnie znana z produkcji telefonów komórkowych.
Firma, założona w roku 1864 jako fabryka masy papierniczej, następnie zajmowała się produkcją kabli i galanterii gumowej. Firma zaczęła używać nazwy Nokia, po przeniesieniu produkcji do miasta Nokia w Finlandii. Nokia od zawsze działała w rynku, do którego stworzyła hasło "łączy ludzi", gdyż od zawsze produkowała rzeczy w tej tematyce. W owych latach (XX wiek), produkowała opony samochodowe, a nawet... kalosze. Po przeprowadzce firma dość głęboko weszła w branżę elektroniczną, produkując elektronikę użytkową: telewizory, magnetowidy, zestawy do odbioru telewizji satelitarnej, a także podzespołów elektronicznych. Wraz z rozwojem branży informatycznej oraz komputeryzacji firma rozszerzyła branżę o monitory komputerowe a następnie o dedykowane urządzenia oparte o układy cyfrowe, telefony i interfejsy dla telefonii komórkowej by w końcu całą produkcję zwrócić głównie w rynek telefonii cyfrowej. Spółką - córką jest dosyć znana firma opon Nokian, organizator Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Błocie.
Nokia jest koncernem międzynarodowym - zatrudnia 60 tys. osób w 120 krajach. Tworzy 20% całego eksportu Finlandii. W kwietniu 2006 więcej niż co trzeci (35%) telefon komórkowy sprzedawany na świecie został wyprodukowany przez Nokię. Nokia jest w pierwszej dziesiątce firm rozpoznawanych przez konsumentów na świecie.[potrzebne źródło]
Główna siedziba firmy Nokia znajduje się w Keilalahti w miejscowości Espoo w Finlandii. Jednym z byłych wiceprezesów firmy był Polak Stefan Widomski.
Specyfikacja [edytuj]
Najnowocześniejsze telefony posiadają łącza WiFi oraz WLAN. Najnowszymi seriami są: seria N i seria E. Seria N charakteryzuje się szerokimi zastosowaniami multimedialnymi, natomiast seria E przeznaczona jest głównie do biznesu. Wiele modeli jest także wyposażonych w system Symbian, np. Nokia N70, Nokia N73, Nokia N95, Nokia E50 i wiele innych telefonów Nokia. Jednymi z najnowszych telefonów Nokia to Nokia N95, Nokia N73, Nokia N93 N82, 5700 oraz Nokia N93i.

Networks Technology Mobile Devices and Enhancements

China
Finland
India

Brazil
China
Finland
Germany
Great Britain
Hungary
India
Mexico
South Korea
Rumunia, polska

Nokia jest światowym liderem w dziedzinie komunikacji bezprzewodowej, dążącym do trwałego rozwoju szeroko pojmowanej mobilności. Nokia łączy ludzi i daje im dostęp do ważnych informacji za pomocą łatwych w użyciu i innowacyjnych produktów, takich jak telefony komórkowe oraz urządzenia i rozwiązania do fotografii i wideo, gier, multimediów, pracy zawodowej i komunikacji w firmie. Nokia oferuje sprzęt, rozwiązania i usługi operatorom sieci oraz przedsiębiorstwom. Nokia jest jedną z najbardziej znanych na świecie firm, a jej akcje są notowane na czterech głównych giełdach.
W skład firmy Nokia wchodzą cztery grupy biznesowe oraz dwie grupy o strukturze poziomej.
55-letni Ollila w ciągu 14 lat prezesury zbudował potęgę Nokii, która wcześniej była konglomeratem przemysłowym produkującym niemal wszystko - od telewizorów, poprzez popularne gumiaki, po... papier toaletowy. Po upadku ZSRR uzależniona od tego rynku Nokia mało nie upadła. Kiedy szefem został Jorma Ollila, skupił wszystkie środki na produkcji urządzeń dla telefonii komórkowej, sprzedając pozostałe działy firmy. I wygrał. Wkrótce komórki stały się - dzięki wprowadzeniu taniej telefonii GSM - prawdziwym przebojem, a Nokia - największym ich producentem. Na giganta z Espoo pod Helsinkami przypada około jednej trzeciej sprzedaży telefonów komórkowych, która w ubiegłym roku wyniosła blisko 800 mln sztuk (największy rywal Finów - amerykańska Motorola - ma 18 proc. rynku). Przychody Nokii wzrosły 11-krotnie, a kurs akcji - 140-krotnie. W ubiegłym roku firma zarobiła na czysto 3,6 mld euro przy 34,1 mld euro przychodów.

Na początku bieżącej dekady Nokia wpadła w tarapaty i wydawało się, że o czołowej pozycji na rynku komórkowym będzie musiała zapomnieć. Dużo mówiło się wówczas o arogancji firmy, która np., przywiązana do własnego stylu, nie doceniła mody na otwierane "telefony-puderniczki" i urządzenia z wbudowanymi dobrej jakości aparatami fotograficznymi. Jej produkty stały się też zbyt drogie w porównaniu z konkurencją.

Ollila tłumaczył wówczas swój niegasnący optymizm następująco: "My, Finowie, żyjemy w surowym klimacie. Umiemy przystosowywać się do warunków, aby przetrwać". Firma przetrwała i znów zyskuje udział w rynku. Ollila może więc odejść do swego kolejnego miejsca pracy - koncernu paliwowego Royal Dutch Shell - w glorii jednego z najlepszych menedżerów na świecie.

Olli-Pekka Kallasvuo, dotychczas dyrektor finansowy firmy, nie zamierza być tylko cieniem poprzednika. Zapowiada przejmowanie innych firm z branży. Jego celem jest uczynienie z Nokii czołowej marki na świecie i zdetronizowanie Coca-Coli.

Fenomen Nokii

Początki firmy Nokia sięgają 1865 roku, w którym inżynier górnictwa Fredrik Idestam założył w południowo-zachodniej Finlandii zakład przetwórstwa drewna. W innym miejscu kraju w 1898 roku powstały Fińskie Zakłady Gumowe, a w roku 1912 — Fińska Fabryka Kabli. Udziały w tych dwóch firmach oraz w firmie Nokia stopniowo przechodziły w ręce niewielkiej grupy właścicieli. Ostatecznie w 1967 roku trzy przedsiębiorstwa połączono, tworząc jedną firmę Nokia Corporation.

Na początku lat osiemdziesiątych Nokia umocniła swoją pozycję na rynku telekomunikacyjnym i elektroniki użytkowej, przejmując firmy Mobira, Salora, Televa i szwedzką firmę Luxor. W 1987 roku Nokia przejęła od niemieckiej firmy Standard Elektrik Lorenz oddział produkujący sprzęt elektroniczny oraz część oddziału produkcji podzespołów, a także francuską firmę z branży elektroniki użytkowej Oceanic. W tym samym roku Nokia kupiła szwajcarską fabrykę urządzeń do produkcji kabli Maillefer.

Pod koniec lat osiemdziesiątych Nokia stała się największą firmą informatyczną w całej Skandynawii na skutek przejęcia od firmy Ericsson działu systemów przetwarzania danych. W 1989 roku Nokia znacznie zwiększyła swój udział w europejskim rynku produkcji kabli, przejmując holenderską firmę NKF.

Od początku lat dziewięćdziesiątych Nokia koncentruje się na najważniejszej dla siebie dziedzinie — telekomunikacji, sprzedając jednocześnie swoje oddziały informatyczne i zakłady działające w tradycyjnych gałęziach przemysłu.

Fredrik Idestaam

Historia Nokii sięga roku 1865, kiedy to Fredrik Idestaam, z wykształcenia inżynier górnik, założył w południowej Finlandii fabrykę papieru. W wyniku rozwoju przemysłu, wzrostu popytu na papier i karton firma wkrótce stała się dochodowa. Wokół fabryki wyrosła osada, którą również nazwano Nokia. Idestaam zbudował międzynarodową sieć sprzedaży, a jego produkty firmowane nazwą Nokia sprzedawano w Rosji, Wielkiej Brytanii i Francji.

Od kaloszy po kable

W 1898 roku otwarto Fińskie Zakłady Gumowe produkujące kalosze, ich siedziba sąsiadowała z Nokią. W latach 20-tych oba przedsiębiorstwa zaczęły używać nazwy Nokia jako swojej marki. Wkrótce wzbogaciły ofertę o gumowe taśmy i części do maszyn, płaszcze przeciwdeszczowe, wycieraczki, piłki i zabawki z gumy. Rosnące zapotrzebowanie na kable używane do instalowania sieci telefonicznych i telegraficznych sprzyjały rozwojowi firmy i eksportu jej produktów do Europy Zachodniej.

Mówiąc o historii Nokii, nie sposób pominąć późniejszego jej udziałowca - Fińskich Zakładów Kabli. W 1960 roku utworzono w firmie dział elektroniczny, który wyznaczył początek przyszłych sukcesów w dziedzinie telekomunikacji. Wtedy właśnie technologia półprzewodnikowa torowała sobie drogę z laboratoriów do przemysłu.

Naukowcy i wizjonerzy

Podwaliny pod dzisiejszy światowy sukces firmy położono w latach 60-tych, kiedy Nokia zaangażowała się w prace badawcze i produkcję sprzętu telekomunikacyjnego. Dużą rolę w dynamicznym rozwoju firmy odegrał Bjorn Westerlund, który zaprosił do współpracy grupę naukowców i wynalazców. Dział rozwoju produktów prowadził w owym czasie Kurt Wikstedt, mawiający o sobie, że ma bzika na punkcie technologii cyfrowych.

Centrum badawcze

Nowatorskie pomysły wiązały się z inwestowaniem w badania naukowe i ich wdrożenie. Tą dziedziną zajmowało się Centrum Badawczo-Rozwojowe - niezależna jednostka obsługująca wszystkie oddziały firmy. Ceniona na świecie Nokia zaangażowała się w wiele ważnych projektów, m.in. w programy obejmujące Unię Europejską. Brała także udział w pracach instytutów badawczych, takich jak Media Lab w MIT (Massachusetts Institute of Technology). Grupy badawcze Nokia współpracują ze światowymi agendami normalizacyjnymi wyznaczającymi kierunki rozwoju telekomunikacji i jej standardy. Głosowe urządzenia kodująco-dekodujące tej firmy są stosowane w wielu systemach GSM. Centra badawcze firmy mieszczą się w Finlandii, Niemczech, na Węgrzech, w Japonii i USA. Co czwarty pracownik Nokii pracuje w zakładach badawczo-rozwojowych.

Pierwszy telefon przenośny Nokii

Był nim wprowadzony na rynek w 1984 roku aparat Mobira Talkman, który mimo wagi 5 kg okazał się sukcesem na rynku skandynawskim. W 1987 roku Nokia wprowadziła swój drugi telefon przenośny Mobira Cityman, ważący 800 g. Przeznaczony dla młodych ludzi aktywnych zawodowo, stanowił symbol ich statusu.

Pierwszy telefon przenośny

W latach 90. zaznaczyła się tendencja do zmniejszania rozmiarów telefonów komórkowych. W Nokii wielką wagę przywiązuje się do ich użyteczności i estetyki. Projektanci wiedzą, że aparaty muszą być nie tylko funkcjonalne, ale także powinny spełniać indywidualne wymagania właścicieli. Marka telefonów przenośnych Nokia szybko stała się symbolem stylu użytkownika, a także prostoty i łatwości obsługi.

W firmie opracowano jakościowe standardy obsługi telefonów komórkowych, takich jak duże graficzne wyświetlacze, wskaźniki stanu baterii i jakości sygnału, kolorowe obudowy oraz różne tony sygnału powiadamiającego o rozmowie. Nokia produkuje aparaty przenośne pracujące w systemach analogowych i cyfrowych.

GSM

Wraz z unifikacją rynków europejskich pod koniec lat 80-tych postanowiono opracować wspólny cyfrowy system telefonii komórkowej. Nokia była jedną z głównych firm wprowadzających technologię GSM, wybraną początkowo przez 18 państw jako europejski standard dla cyfrowej telefonii przenośnej.

Pierwszą rozmowę w systemie GSM przeprowadzono przez telefon Nokia w fińskiej sieci Nokia Radiolinja w 1991 roku. W tym samym roku firma zawarła umowy na dostawę sieci GSM do 9 innych państw europejskich, a sześć lat później dostarczała systemy 59 operatorom w 31 krajach. Pierwsza umowa dotycząca sieci działającej w systemie GSM 1800 została podpisana z angielskim operatorem - firmą Microtel Communications Ltd. (obecnie Orange PD Ltd.) w 1991 roku. System GSM 1900 oprócz europejskich wybrało także kilku operatorów amerykańskich. W 1996 roku Nokia dostarczyła pierwsze sieci tego typu firmie Aerial Communications Inc. w Stanach Zjednoczonych.

W 1994 roku Nokia jako pierwsza rozpoczęła seryjną produkcję telefonów komórkowych dla wszystkich ważniejszych standardów cyfrowych (GSM, TDMA, PCN, Japan Digital), czyli rodzinę Nokia 2100.

Dostawca systemów

W latach 70-tych celem Nokii było dostarczanie sprzętu do cyfrowych sieci telekomunikacyjnych. Nokia rozpoczęła prace badawcze nad urządzeniem Nokia DX 200. Po wdrożeniu go rozpoczął się gwałtowny rozwój produkcji central telefonicznych.

Od 1980 roku działania firmy rozszerzały się na inne sektory, kraje i wyroby. Strategią był szybki rozwój na wszystkich frontach. W 1988 roku Nokia stała się trzecim co do wielkości europejskim producentem telewizorów i największym przedsiębiorstwem technologii informatycznych w krajach skandynawskich.

Na początku lat 80. pozycja Nokii uległa umocnieniu na rynkach telekomunikacyjnym i elektroniki użytkowej dzięki wykupieniu firm Mobira, Salora, Telenokia i szwedzkiego Luxora. W 1987 roku przejęto niemieckie przedsiębiorstwo Standard Elektrik Lorenz, francuskie Oceanic i szwajcarskie zajmujące się produkcją maszyn przewodowych Maillefer. Na początku 1988 roku, dzięki nabyciu działu systemów danych firmy Ericsson, Nokia stała się największą skandynawską firmą informatyczną. Rok później w znaczący sposób rozszerzyła swoje wpływy w przemyśle kablowym na Europę kontynentalną poprzez zakup holenderskiego producenta kabli NKF.

Od początku lat 90-tych Nokia skupiła się na podstawowym obszarze działalności - telekomunikacji.

Obecnie Grupa Nokia obejmuje dwa piony działalności: Nokia Telecommunications oraz Nokia Mobile Phones. Ponadto w skład grupy wchodzą działy Nokia Multimedia Network Terminals i Nokia Industrial Electronics.

Nokia Multimedia Terminals jest głównym dostawcą urządzeń satelitarnych i innych terminali przeznaczonych do zastosowań multimedialnych i do odbioru fal z nadajników cyfrowych. Współpracuje ze światową siecią dostawców treści i programów internetowych, oferując klientom atrakcyjne produkty i usługi, jak np. szkolenie bezpośrednie, rozrywka i zakupy internetowe. Ośrodki rozwojowe mieszczą się w Finlandii, Niemczech i Szwecji.

Nokia Display Products jest jednym z głównych producentów profesjonalnych monitorów komputerowych oraz dla stacji roboczych, a jej wyroby znane są z doskonałej jakości obrazu i ergonomicznej konstrukcji.

Głównymi wyrobami Nokia Industrial Electronics są ładowarki baterii do telefonów komórkowych, a także inne urządzenia zasilające stosowane w komunikacji bezprzewodowej, nowoczesne filtry RF (częstotliwości radiowej) oraz anteny.

Przyszłość

Technologie cyfrowe i szerokopasmowe zasadniczo zmieniają przemysł telekomunikacyjny. Sieci głosowe i przesyłania danych łączą się, a ich usługi będą dostępne w przyszłości przy użyciu tylko jednego urządzenia. Nokia inwestuje w przyszłe technologie, prowadzi badania związane z rozwojem głównych dziedzin telekomunikacji. Pracuje nad rozwiązaniami szerokopasmowymi, zastosowaniem bezprzewodowego przesyłania danych i upraszczaniem obsługi urządzeń przenośnych, a także nad telefonią przenośną trzeciej generacji.

Nokia jest jednym z największych światowych producentów telefonów komórkowych, przewodowych i bezprzewodowych sieci telekomunikacyjnych. Dostarcza rozwiązania i produkty do przewodowej i komórkowej transmisji danych, a także terminale multimedialne i monitory komputerowe. W 1999 roku wartość sprzedaży netto wyniosła 19,9 miliarda USD. Nokia, której siedziba mieści się w Finlandii, notowana jest na pięciu giełdach europejskich (Helsinki - od 1915, Sztokholm - od 1983, Londyn - od 1987, Frankfurt - od 1988, Paryż - od 1988) oraz na giełdzie nowojorskiej (NOK.A) - od 1994. Firma sprzedaje swoje produkty w 130 krajach i zatrudnia ponad 55 tys. pracowników na całym świecie. Współpraca Nokii z Polkomtel S.A. rozpoczęła się w 1996 roku od podpisania pierwszego kontraktu na dostawę urządzeń telekomunikacyjnych do budowy sieci komórkowej GSM 900. Następny kontrakt z 1998 roku poszerzył zakres dostaw, co pozwoliło Nokii uzyskać status głównego dostawcy urządzeń telekomunikacyjnych dla operatora sieci Plus GSM. Współpraca obu firm oparta jest na partnerskich zasadach. W czerwcu 1999 roku podpisano kolejny aneks do kontraktu, umożliwiający dostawę wyposażenia dla tzw. Sieci Inteligentnej. Telefony Nokii są używane przez większość abonentów Plus GSM.

Telefony Nokia najlepiej sprzedają się w Chinach i Indiach

Nowe zakłady produkcyjne, zapowiedzi dalszych inwestycji, a także zmiany na podium ogłosiła w czwartek Nokia - największy producent telefonów komórkowych.

Nokia ogłosiła, że Indie stały się jej drugim największym rynkiem zbytu na świecie. Prowadzą wciąż szybko rozwijające się Chiny, na trzecie miejsce spadły Stany Zjednoczone. Pozycja Indii rośnie wraz z zamożnością ich obywateli.

Fińska firma jednocześnie ogłosiła otwarcie zakładów produkcyjnych w Chennai, skąd połowa produkcji eksportowana będzie do 68 krajów Azji, ZOBACZ TAKŻE:
Najnowsze telefony komórkowe na rynku Bliskiego Wschodu, Afryki oraz Australii i Nowej Zelandii. Rocznie ma być tam wytwarzanych 60 milionów aparatów telefonicznych.

O rosnącym potencjale Indii, jak obiecującego rynku telekomunikacyjnego, świadczą nie tylko zrealizowane już inwestycje, ale także zapowiedzi kolejnych. Nokia Siemens Networks zamierza zainwestować przynajmniej 100 milionów dolarów w ciągu najbliższych trzech lat w rozwój kolejnych zakładów produkcyjnych oraz centrów badawczych.

Z kolei istniejący już Nokia Telecom Park ma zwiększyć zatrudnienie z obecnych 4,7tys. do około 30tys. Inwestycje mają pochłonąć pół miliarda dolarów.